Biografie Annemarie Eilers
Annemarie Eilers, Amsterdam, 1933 – 2011
Annemarie Eilers komt uit een milieu van kunstliefhebbers die òf boeken uitgaven zoals haar Franse grootvader Emile Delagrange òf in kunst handelden zoals haar Hollandse grootvader Petrus Christiaan Eilers en haar vader Piet Eilers, beiden werkzaam bij E.J. van Wisselingh & Co op het Rokin in Amsterdam. Bij Van Wisselingh was werk te zien van George Hendrik Breitner , Marius Bauer, Willem de Zwart en van de Franse schilders Jean Corot en Charles-Francois Daubigny. Later werd er ook werk van Vincent van Gogh , Pablo Picasso en Henri Matisse verhandeld.
Haar moeder sprak Frans met Annemarie tot zij naar de kleuterschool ging waar zij niemand verstond. Zij leerde vroeg hoe het is om anders te zijn dan de rest. Haar schoolopleiding verliep in de Tweede Wereldoorlog niet geheel volgens de regels en op het Baarns Lyceum wilde het ook niet erg vlotten. Haar vader besloot haar naar een kostschool in Engeland te sturen, waar ze een jaar moest blijven omdat er nu eenmaal voor was betaald, maar de andere buitenlandse meisjes keerden na Kerstmis niet meer terug. Eilers leerde er pianospelen en vooral schilderen, de kiem was gelegd. Hierna ging zij naar een school in Parijs en woonde bij haar Franse grootmoeder en haar neef. Zo leerde zij haar talen goed spreken.
Eilers is op negentienjarige leeftijd naar de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam gegaan. Toen er een mannelijk naakt model stond schrok ze zich een hoedje en smeet de deur weer dicht. Daarna moest ze er toch aan geloven. Zij heeft tijdens haar opleiding aan de Rijksakademie van 1952 tot en met 1955 tekenles gehad van professor Gé Röling en schilderen bij professor Jan Wiegers . Van Wiegers leerde zij ongewoon felle kleuren gebruiken. Dora Esser-Wellensiek leerde zij er kennen en zij bleven hun leven lang vriendinnen.
Haar man Ek van Zanten (1933) had in 1955 de Prix de Rome gewonnen en was naar Rome gegaan, zij reisde hem achterna met haar zoon, Ekkehard (1956) die net geboren was. Later volgden er nog twee kinderen Marcella (1959) en Patrice (1963-2006). Bij terugkomst in Nederland woonde zij met haar gezin een aantal jaren in de Zomerdijkstraatateliers in Amsterdam. Samen met Dora aquarelleerde zij in Nederland en Frankrijk, en zij ondernamen een gezamenlijke reis naar Corfu in Griekenland. Met haar dochter Marcella volgden nog vele schilders weken op verschillende plaatsen, zoals het Lake district in Engeland en diverse plaatsen langs de Nederlandse en Franse kust en langs de Dordogne.
Haar stijl ontwikkelde zij in een expressionistische richting die in de loop der jaren een wat behoudender kleurenpalet heeft gekregen. Zij gaf haar onderwerpen een enorme dynamiek mee. De onderwerpen waren onder andere: golven met witte koppen, wolken die woest hun weg gaan, bootjes die schuin varen door harde wind, dansende mensen en mensen in kano’s. Ze werkte veel buiten in de natuur en kon in alle weersomstandigheden aan het werk gaan. Ze genoot later van de luxe om vanuit de auto te werken. Zij zag meteen wat zij wilde schilderen en in welke kleuren. Vooral het werk van Henri Matisse en Nicolas de Staël bewonderde ze.
Lesgaf zij in modeltekenen aan de Amsterdamse Modeacademie en ze was ook docent tekenen op de Vrije Leergangen van de Vrije Universiteit in Amsterdam. Eilers is lid van Arti et Amicitae te Amsterdam en was aangesloten bij de Vereniging van Bussumse Beeldende Kunstenaars. Verder zat zij in het bestuur van de Kunstuitleen (SBK) in Hilversum en Amsterdam.
Galerie Imago werd door Eilers samen met Hannie Halma opgericht. De galerie aan de Nieuwezijds Voorburgwal toonde werk van onder anderen Geer Steyn en Ida Kleiterp , beiden kunstenaars uit de Zomerdijkstraatateliers. Zij werkte in de jaren tachtig en negentig voor de galerie. Eilers heeft veel geëxposeerd in binnen- en buitenland. In 1980 is zij gescheiden van Van Zanten. Zij woont en werkt sinds 1961 in Naarden.
Annette Groos schrijft over het werk van Eilers: “Met name de tekeningen getuigen van een speelse, bijna frivole ‘lol’ in het gadeslaan en registreren, van kinderlijk plezier in het vertellen over wat ze nu weer heeft meegemaakt.”
Literatuur
J.F. Heijbroek, E.L. Wouthuysen, Portret van een kunsthandel. De firma van Wisselingh en zijn compagnons 1838-heden, Zwolle, Waanders Uitgeverij/Rijksmuseum Amsterdam, 1999
Annemarie Eilers comes from a social environment of art lovers and book publishers like her French grandfather Emile de la Grange or trading in art like her Dutch grandfather Petrus Christiaan Eilers and her father Piet Eilers, both working at E.J. van Wisselingh & Co at the Rokin. At Van Wisselingh people could see works by George Hendrik Breitner, Marius Bauer, Willem de Zwart and of the French painters: Jean Corot and Charles Francois Daubigny. Later also works by Vincent van Gogh, Pablo Picasso and Henri Matisse were traded.
Because her mother spoke French with Annemarie she was not able to understand anyone when she attended Dutch kindergarten. From early on she learned how it is to be different from the rest. Her school education during World War II did not go by the regular rules and also at the Baarns Lyceum it did not go smooth. Her father decided to send her to boarding school in England, where she had to stay a year because it was already paid for. Most girls from outside of England did not come back after Christmas break. It was here Eilers learned to play the piano and above all to paint, the seed was sown. After this she went to school in Paris and lived with her French grandmother and her cousin. This is how she came to speak three languages.
When she was nineteen years old Eilers went to the National Academy of Fine Arts in Amsterdam. When she opened the door to her new drawing class she was shocked to see a male model standing there, naked, and she closed the door immediately. However, she eventually had to go back in and draw the model. During her education at the academy from 1952 to 1955 she had drawing lessons from Gé Röling and she learned painting from Jan Wiegers. Wiegers taught her to use unusually bright colours. She also met Dora Esser-Wellensiek here which became a lifelong friend.
Her husband Ek van Zanten had won the Prix de Rome in 1955 and went to Rome, she followed him with her son Ekkehard (1956), who was just born. Later two other children followed, Marcella (1959) and Patrice (1963-2006). When she returned to the Netherlands Eilers lived with her familyin the Zomerdijkstraatateliers for a couple of years. Together with Dora she made watercolours in the Netherlands and France, and they travelled to Corfu in Greece together. With her daughter Marcella she went on many painting trips to different places, like the lake district in England and several places along the Dutch and French coast and the Dordogne.
Her style became expressionistic and during the years her pallet of colours became less abundant. She depicted her subjects as strikingly dynamic. These subjects could range from waves with white heads, clouds that savagely go their way, boats that sail diagonally through the strong wind, to dancing people and people in canoes. She often worked outdoors in nature and could work despite any unfortunate weather circumstances. Later, she enjoyed the luxury of working from within her car. She would instantly know what to paint and in which colours. She particularly admired the work of Henri Matisse and Nicholas de Staël.
At the Amsterdam Fashion academy she was teaching model drawing and she used to be a teacher at ”de Vrije leergangen” of the Free University of Amsterdam. Eilers was member of Arti et Amicitae in Amsterdam and was connected to the “Vereniging van Bussumse Beeldende Kunstenaars”. She was member of the board of de “Kunstuitleen” (SBK) in Hilversum and Amsterdam.
Gallery Imago was founded by Eilers together with Hannie Halma. The gallery at the Nieuwe Zijdsvoorburgwal showed artists like Geer Steyn and Ida Kleiterp, both artists from the Zomerdijkstraat. She worked at the gallery in the eighties and nineties. Eilers had a lot of exhibitions both in the Netherlands and abroad. In 1980 she is divorced Van Zanten. She lived and worked in Naarden from 1961 to her death in 2011.
Annette Groos wrote about Eilers’ art:” Especially her drawings show a playful, almost frivolous joy in observing and registering, a childlike pleasure in talking about what she experienced this time.
Reference
J.F. Heijbroek, E.L. Wouthuysen, Portret van een kunsthandel. De firma van Wisselingh en zijn compagnons 1838- heden, Zwolle, Waanders Uitgeverij/Rijksmuseum Amsterdam, 1999.
